Bugün ideolojik cephede öne çıkan görevlerden biri parti içinde liberalizme karşı mücadele etmektir. Liberalizm, doğası gereği ideolojik mücadeleyi reddeder; sürekli ikincil karakterli gerekçeler ileri sürerek ya da dış nedenleri suçlayarak, hataları, yanlışları ve doğru olmayan tutumları aklamaya ve üzerlerini kapatmaya çalışır. Sorumlu bazı yoldaşlar, yoldaşlar arasında barış ve huzur hakim olması istek ve niyetiyle anlayışlı davranmak adına işi oluruna bırakmak gerektiğini düşünmekle liberalizmle işbirliği yaparlar.
Bazı durumlarda, liberalizm, bazı yoldaşların, parti görevlerine, parti sorumluluklarına, çevrelerindeki yoldaşların etkinliklerine, yani genelde tüm gidişata ilişkin liberal, küçük burjuva bir tutum takınmaları şeklinde ortaya çıkar. Bu, bazen bu yoldaşların, onların bu tutumlarının hem kendilerini hem de tüm partiyi olumsuz yönde etkileyeceğini bilmemelerinden; parti sorumlulukları, parti disiplini konusunda deneyimleri olmamasından kaynaklanır ve ciddi sonuçlar doğurur. Ancak liberalizm, sorumlu ve deneyim sahibi yoldaşlar durumunda ortaya çıktığında daha ciddi sorunlara yol açar. Bu ikinci durumda, parti disiplini aşınırak altı oyulur ve dolayısıyla ideolojik sapmalar ortaya çıkar. En iyi militanlar, görevleri konusunda sorumsuz, çalışmalarının her aşamasında karşılarına çıkan sorunlar karşısında aciz kalan kişilere dönüşür; kayıtsızlık tohumları ekilir ve parti görevlerinin gerektiği şekilde yerine getirilmesi engellenir.
Liberalizm, parti saflarında kendini sıklıkla, bir yoldaşın görevini savsakladığında ya da yarım yamalak yaptığında eleştirilmemesi; sorumlu bir yoldaşın, kendini aklamak için tatmin edici olmayan bir gerekçe ileri sürmesi, yönetim organlarının ilke ve talimatlarına uymayıp kendi kişisel fikirlerini ön plana çıkarması; parti görevlerinin ihmal edilmesi ya da olması gerektiği gibi yerine getirilmemesi durumlarında bir tepki gösterilmemesi ya da kaygı duyulmaması, planlanan görevlerin yerine getirilmesi ya da kontrol edilmesi için pratik ve somut önlemlerin benimsenmemesi ve bu görevler karşısında, somut ayrıntıları küçümsemekten ve parti eylem alanlarının tamamında titizlik ve hassasiyet göstermemekten kaynaklı “dur bakalım ne olacak” anlayışıyla davranılması şeklinde gösterir.
Aidatların düzenli olarak ödenmemesi, toplanmaması ve teslim edilmemesi ya da gülünç miktarda aidat verilmesini normal gören yoldaş ve örgütler var. Yine randevularına gitmeyen, mücadelenin her aşamasında parti politikasının, parti görevlerinin gereklilikleri ve atılacak adımları dikkate almadan yalnızca kendi kişisel eğilimleri doğrultusunda ve sorumsuz bir çalışma yöntemini haklı göstermek için gerekçeler ileri süren yoldaşlar söz konusu.
Politik alanda liberalizm, kendini, parti içinde ve parti dışında yanlış tutum ya da fikirlerin ileri sürülmesi şeklinde gösterir. Bu durumda, şu ya da bu sorun veya şu ya da bu yoldaş konusunda parti düşüncesi ve parti politikasından çok, parti dışından, üzerinde tartışılmamış, netleştirilmemiş fikirler ve dedikodulara itibar edilir.
Aslında liberalizm oportünizmin bir göstergesidir. Sıradan bir militanda görüldüğünde oldukça ciddi bir olumsuzluktur; ancak sorumlu kadrolarda söz konusu olduğunda çok daha ciddi bir sorundur.
Liberalizmle mücadele etmenin temel silahı, ideolojik mücadele ve disiplindir; sorunların analizinde, görevlerin yerine getirilmesinde, tüm parti yaşamında Marksist-Leninist tarz ve yöntemin uygulanmasıdır.
Kendilerinde liberal eğilimlerin olduğunu farkeden örgüt ve militanların derhal önüne görevler koyup, liberalizm ve liberalizmin tüm biçimlerine karşı uyguladıkları yanlış yöntemleri samimi ve sıkı bir şekilde düzeltme girişiminde bulunmaları gerekir.
………………
(*) “Vanguardia Obrera” dergisinin 96. sayısında, EKİM 1974, M. Palencia takma adıyla yayınlandı. Aynı konuya ayrılmış bir dizi yazının ilki. İspanya Komünist Partisi – Marksist-Leninist (PCE M-L)’nin merkez yayın organı Octubre dergisinin Mart 2014 sayısından Hilal Ünlü tarafından çevrilmiştir.