Sevgili yoldaşlar, komünistler, İran’lı işçi ve dostlar,
Bu deklarasyon ile tüm Marksist-Leninistleri, İran işçi sınıfı ve halklarını, İran Emek Partisi (Toufan) ile Toufan-Rahe Ayandeh Marksist-Leninist Örgütü’nün birleştiğini bildiriyoruz. Bu iki örgüt, gerekli tartışma ve görüş alış verişinden sonra şu noktalar konusunda birleşti. Bu deklarasyonumuzu işçi sınıfının kurtuluşu için mücadele eden taraftarlara, içtenlikle sınıf baskı ve sömürüsünü ortadan kaldırmak isteyenlere de yöneltiyoruz. Birliğimizi ders çıkartabilecekleri olumlu bir örnek olması için onların hizmetine sunuyoruz. Ortak çabamızın komünizme gönül vermiş ve onun insanlığın kurtuluş ideali olduğuna inananlara ilham vermesini arzu ederiz.
İran Emek Partisi (Toufan) ve Toufan-Rahe Ayandeh Marksist-Leninist Örgütü, aynı amaçlar için ama ayrı yollardan yürüttükleri 35 yıllık mücadele ve gelişmede olumlu ve olumsuz birçok birikim sağlayabildiler. Bu tecrübelerleden çıkartılan derslere yaslanarak, tek ve aynı bir mücadele için birleşebildiler. İran Emek Partisi’nin program ve tüzüğü temelinde, İran işçi sınıfının tek partisi olarak ideolojik, politik ve örgütsel bir birlik sağlayabildiler. Yıllarca mücadeleden sonra, karşılıklı merkezi yayın organları ve tüm belgeleri inceledikten sonra, iki örgüt de, yaşanan olaylar ve genel koşullara dair aldıkları tavırların diyalektik materyalizme dayandığı ve genel olarak ideolojik ve politik sorunlarda tutarlı bir tavır içinde olunduğu sonucunu çıkardılar. Bu nedenle, bölünmüş ve ayrı durmak, ne normal, ne anlaşılır ne de sorumlu bir tutumdur. Dolayısıyla bu bölünmüşlüğe son verme kararını verdiler.
İki örgüt de, işçi sınıfının tek ve aynı partisi içinde birleşmesinin ikincil önemdeki detaylar ve günlük değerlendirmeler üzerinden olamayacağını düşünüyor. Komünist bir örgüt içinde birleşmenin temelleri Marksist-Leninist ideolojiye, işçi sınfının kapitalizmden kurtulmasına yönelik devrimci eylemine ve Leninist örgütsel ilkelere dayanmalıdır. İşçi sınıfının tek ve aynı partisi içinde birleşme, komünist örgütün doğasını belirleyecek başlıca belirleyici ve temel sorunlar temelinde inşa edilmelidir. Örgütler arasında tartışmaya neden olan ikincil önemdeki sorunlar ise, Parti içinde ve Leninist örgütsel ilkelere uyarak ve partinin çıkarları gözeterek tahlil edilmelidir. Tartışmaya yol açan sorunları çözmek için, Parti’nin inşasının temelleri olan soruların önemine, Parti’nin bütünün hizmetinde olması gerektiği ilkesine ve genel olarak “Birlik-Eleştiri-Birlik” ilkesine vurgu yapılmalıdır. Bu süreçte, Parti’nin birliğini pekiştirme amaçlı bir mücadele yürütülmesi gerekiyor. Olumlu iç tartışmalar, partinin canlığının, parti içi ilişkilerin demokratik doğasının kanıtıdır. Parti içi demokratik tartışmalar partiyi güçlendirir.
İran Emek Partisi (Toufan) ve Toufan-Rahe Ayandeh Marksist-Leninist Örgütü, işçi sınıfının ileri unsurlarını kazanmak için verdikleri günlük mücadelede, her zaman işçi sınıfının partisinin öncülüğüne ve Leninist disiplin ilkelerine derin inanç ve bağlılıklarını ilan etmişlerdi. Bu inanç ve bağımlılık Marksizm-Leninizme bağlı tüm örgüt ve kişilerin, sosyalist Ekim Devrimi’nin, Lenin ve Stalin yoldaşların öncülüğünde SSCB’de inşa edilen sosyalizmin tarihsel tecrübelerine yaslanıyor ve bu tecrübe, tek ve aynı Parti’de birleşmenin mümkün, hatta bir zorunluluk olduğunu gösteriyor. İşçi sınıfının partisi, işçi sınıfının tarihsel hafızası olarak yapılabilenleri ifade ediyor, sınıf savaşımının devamlılığını besliyor ve ilham sunuyor ve sınıfsal bölünmeye son verebilmek için mücadelenin subjektif faktörünü teşkil ediyor.
Parti, burjuva ve küçük burjuva ideolojilerine karşı, anarko-sendikalizme karşı, “emekçi kitlelerinin” kuyruğuna takılma eğilimine ve ekonomizme karşı devamlı bir mücadele yürütüyor. Parti “işçi sınıfının kurtuluşunu işçi sınıfı gerçekleştirecek” teorisine, yani bilinçli subjektif faktörden ve parti yönetiminin zorunluluğundan bağımsız bir kurtuluş teorisine karşı mücadele eder ve bunu işçi sınıfını “övme” adı altında burjuvazinin ona karşı ideolojik mücadelesinde kullandığı tezlerden birisi olarak teşhir eder. Parti bu şekilde bölünmüşlüğe, her türlü dağınıklığa, kendini parti disiplininden üstün tutma eğilimlerine ve bireyciliğe karşı mücadele eder. Bölünmüşlüğe ve dağınıklığa karşı mücadele, partinin yönetici rol ve sorumluluğuna, örgüt disiplinine güvenin geliştirilmesine, partiye bağlılığı sağlamlaştırmaya ve işçi sınıfının bilinçli unsurlarını ve birlik yolunu savunmaya vurgu yapmaktan geçiyor. Bölünmüşlüğe ve dağınıklığa son verme amaçlı mücadele ancak planlı, bilinçli, iyi düşünülmüş, hedefli, komünist sorumluluk duygusu ile hareket edildiği koşullarda başarılı olabilir.
İşçi sınıfının partisi ideolojik sağlamlığı ve işçi sınıfının politik bağımsızlığının ifadesi olması gerekir. Sınıfın örgütsel birliğini sağlayarak, bölünmeleri hedefleyen küçük burjuva anlayış ve eğilimlere karşı mücadele edilmelidir. Partinin varlığı ve mücadelesi bölünmüşlük ve dağınıklığa son vermenin zorunlu koşuludur. Parti, bölünmüşlük ve dağınıklığa karşı mücadele bayrağını yükselten bilinçli, sübjektif faktördür, bunun için ideolojik, politik ve örgütsel dağınıklığın önünde boyun eğmez. Bilinçli faktör olarak parti küçük burjuva bölünme ve dağınıklık ruhuna karşı ve revizyonizmin ortaya çıkışından bu yana İran komünist hareketine zarar veren dağınıklık ve sonuçlarını tasfiye etmeye yönelik mücadele eder.
Sonuç olarak, iki örgüt de komünist ve İran işçi hareketi önündeki sorumluluklarını üstlenerek, ideolojik, politik ve komünist örgütlenme ilkeleri temelinde örgütsel birlik aşamasına geçtiler. Somut olarak İran Emek Partisi’nin politik çizgisi, programı ve tüzüğü üzerinden örgütsel birlik aşamasına geçtiler. İki örgüt de, işçi sınıfının kurtuluşunu gerçekten isteyen herkesi, komünist sorumluluk ruh haliyle ve mücadelede biriktirdikleri zengin ve değerli tecrübelerle birlikte, tereddütlerinden vazgeçerek bu ortak yolda birleşmelerini teşvik eder.
Yaşasın Marksizm-Leninizm
Yaşasın özgürlük, bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm
1 Mayıs 2014
Toufan Emek Partisi
Toufan -Rahe Ayandeh Marksist-Leninist Örgütü